Dolina Będkowska położona jest niespełna 20 kilometrów od centrum Krakowa. Jest jedną z 7 dolin wchodzących w skład Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie. Niewątpliwie zalicza się do najbardziej okazałych podkrakowskich dolinek i rozciąga się na długości prawie 8 kilometrów. Dnem doliny płynie potok Będkówka. Występuje tu dość bogata roślinność obrastająca skałki doliny. Dominuje zwłaszcza drzewostan iglasty i mieszany. Wyróżnia ją grąd, czyli las zalewowy na dnie. Znaleźć tu można większość form charakterystycznych dla krajobrazu jurajskiego. Łatwo do niej dotrzeć od drogi olkuskiej bądź od Rudawy.
Dolina Będkowska kojarzona jest, zwłaszcza wśród wspinaczy, za sprawą masywu skalnego Sokolica. Wiele skał udostępnionych jest do wspinaczki dla amatorów tego sportu. Godną uwagi jest skała Wielka Turnia oraz Zaklęty Mur. To najciekawsze i najbardziej okazałe pod względem wspinaczkowym skały. Inne warte zwrócenia uwagi to: Łabajowa, Czarcie Wrota, Masyw Cmentarzyska z wybitną Iglicą, Dupa Słonia, Brandysowa, Wysoka oraz Pytajnik.
W Dolinie Będkowskiej jest także wiele jaskiń, najciekawszą z nich jest znajdująca się w górnej części doliny Jaskinia Nietoperzowa. Przy Wodospadzie Szerokim do końca lat 90 XX w. znajdował się Ośrodek Zarybienia Ryb Łososiowatych Polskiego Związku Wędkarskiego.
Dnem głównej doliny prowadzi droga, choć obowiązuje na niej zakaz wjazdu pojazdów. Znajdują się także nieliczne zabudowania.
U podnóża Sokolicy w Dolinie Będkowskiej nocleg można znaleźć na pobliskim polu namiotowym i w gospodarstwie agroturystycznym . Może nie panują tu warunki jak w doskonałym ośrodku Spa, ale schronienie i strawę w tutejszej restauracji znalazły już pokolenia turystów.
Rys historyczny
Dolina Będkowska została wyżłobiona w wapieniach jurajskich. Dolina ma charakter wąwozu o stromych ścianach wschodnich i łagodniejszych zboczach zachodnich. Jest typową doliną krasową. Znawcy tematu odnajdą tu niemal wszystkie formy geologiczne i zjawiska charakterystyczne dla okresu jurajskiego. Oprócz głównej doliny występują w niej jeszcze mniejsze boczne dolinki o różnorodnym charakterze – albo są to skaliste wąwozy typu kanion, albo jary o bardziej łagodnych stokach porośnięte lasem.
Fot. Jerzy Opioła, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons