Morskie Oko jest zapewne najpiękniejszym jeziorem Tatr i bez wątpienia największym zjawiskiem przyrodniczym. Jego całkowita powierzchnia wynosi 35 hektarów, ma 860 metrów długości i 566 szerokości.
Dużym atutem Morskiego Oka jest jego dostępność – nawet niezbyt wytrawni piechurzy są w stanie do niego dotrzeć. Najpopularniejszy szlak wiedzie z Palenicy Białczańskiej wprost nad jezioro, a przechadzka zajmuje około 1,5 godziny. Dla mniej wprawionych turystów, odcinek drogi prowadzącej do Morskiego Oka został pokryty asfaltem. Można jednak dostać się tam również innymi szlakami, o nieco większym stopniu trudności. Piękno tego miejsca wynagrodzi wszelkie trudy. Otaczające góry sprawiają wrażenie wnętrza ogromnego krateru.
Głębokość jeziora wynosi 50 metrów i jako jedyne posiada naturalną hodowlę pstrąga potokowego. Panorama otaczających je gór jest zniewalająca. Nad całością dumnie czuwa wznoszący się tu szczyt Mnich. Swą nazwę zawdzięcza on ostremu zakończeniu, które łudząco przypomina kaptur mnisiego habitu. Jednak, o ile Morskie Oko to łatwa „zdobycz” dla turysty, o tyle na Mnicha mogą się wspinać tylko wykwalifikowani wspinacze, posiadający uprawnienia wspinaczkowe.
Historia
Morskie Oko zostało odkryte 150 lat temu. Od tego czasu ta dziewicza kraina zachwyca swym pięknem i należy do jednego z najbardziej popularnych i najczęściej odwiedzanych miejsc w Tatrach. Pierwsze wzmianki o Morskim Oku pochodzą z 1575 roku.
Okoliczny teren słynie z konfliktu, dotyczącego uzyskania własności nad tym obszarem. Na przełomie XIX i XX wieku był przedmiotem sporu między Galicją a Węgrami. Właściciel sąsiednich terenów, po węgierskiej stronie granicy – książę Christian Hohenlohe – uzurpował sobie prawo do okolicy Morskiego Oka. Opierał się na niedokładnych dokumentach i wręcz sfałszowanych mapach, podczas gdy ówczesny właściciel Władysław Zamoyski, miał na poparcie swoich praw do Morskiego Oka niepodważalne dowody historyczne i prawne. Spór jednak ciągnął się przez kilkadziesiąt lat i wreszcie zakończył się wyrokiem sądu polubownego w Grazu. Sąd w 1902 roku przyznał Galicji prawa do spornego terytorium.
Dla turystyki Morskie Oko zostało odkryte już na początku XIX wieku. Pierwsze schronisko zostało zbudowane w 1836 roku.